مجله ای برای سوال های شما

بیماری کرون یکی از مزمن ترین بیماری های دستگاه گوارش است که التهاب و تورم قسمت هایی از روده را درگیر می کند. این بیماری را شاید بتوان با کمکدارو و رژیم غذایی کنترل کرد اما در نظر داشته باشید که گاهی این بیماری پیشرفت می کند و پزشک ناچار است که قسمتی از روده را توسط انجام عمل جراحی بردارد تا به دیگر قسمت های روده آسیبی نرسد. در چنین شرایطی جراحی کرون قطعی ترین روشی است که برای حفظ قسمت های سالم دستگاه گوارش می توان جهت ادامه ی درمان کرون انتخاب کرد. در غیر این صورت تخریب روده ها می تواند عواقب جبران ناپذیری به همراه داشته باشد و شرایط وخیم تری را برای فرد به وجود بیاورد.

 جراحی بیماری کرون

هدف از انجام عمل جراحی کرون حذف کامل قسمت هایی از روده است که طی بیماری کرون آسیب دیده اند و می توانند سایر قسمت های سالم روده را نیز تحت تاثیر خود قرار دهند. این کار را برداشت روده یا رزکسیون می نامند.

مشکلات بیماران کرون فراتر از حد تصور است و علائم و نشانه های بیماری می تواند کیفیت زندگی فرد را به شدت تحت تاثیر خود قرار دهد و در صورتی که اقدامات درمانی لازم و مناسب برای فرد صورت نگیرد تمامی قسمت های روده دچار التهاب شده و در نهایت می تواند منجر به مرگ گردد. شاید در نگاه اول پذیرش جراحی کرون برای بیمار کمی سخت باشد ولی این تنها راه درمان کرون در فرد است که می تواند علائم و نشانه های بیماری را به طور کامل از بین ببرد.

بسیاری از مبتلایان به بیماری کرون ممکن است به فیستول یا آبسه مقعد هم دچار گردند که در چنین شرایط باید علاوه بر درمان کرون ، به کمک جراحی،درمان فیستول را هم شروع کنند.

انواع روش های جراحی برای درمان بیماری کرون

بنا بر آمارها و مطالعات کلی مشخص شده است که چیزی در حدود 70 درصد از بیماران مبتلا به کرون نیاز به عمل جراحی کرون پیدا می کنند و این تنها روش درمان برای پایان دادن به علائم و نشانه های بیماری آنهاست.

پزشک با توجه به شرایط پیشرفت بیماری و وضعیت بیمار یکی از روش های زیر را برای جراحی کرون انتخاب می نماید.

رزکسیون

رزکسیون روشی است که قسمت های آسیب دیده ی روده را به طور کامل حذف می کنند و از بدن بیمار خارج می نمایند. در نتیجه قسمت های سالم روده را به یکدیگر متصل کرده و از پیشرفت بیشتر بیماری جلوگیری می کنند.

کلستومی

کلستومی هم یکی دیگر از روش های جراحی بیماری کرون است که طی آن تمامی روده ی آسیب دیده به طور کامل حذف می گردد و قسمت انتهایی روده به پوست شکم بیمار متصل می گردد.

پروکتوکولکتومی

پروکتوکولکتومی زمانی توسط پزشک انتخاب می گردد که روده ی بزرگ و رکتوم در معرض آسیب قرار گرفته باشند و پزشک با کمک جراحی هر دوی آنها را به طور کامل بر می دارد و روده ی کوچک فرد را از طریق ایجاد سوراخی کوچک به پوست شکم او متصل می سازد.

استریکچرپلاستی

در روش استریکچرپلاستی هیچ قسمتی از روده برداشته نمی شود بلکه قسمت های مسدود و تنگ روده را گشاد می کنند و بدین ترتیب بدون حذف قسمت هایی از روده، علائم بیماری کرون را می توان از بین برد.

منبع : کلینیک زارعی